Page 237 - 8. SINIF ÇALIŞMA KİTABI - 3
P. 237

5.  I. kişi ağzından anlatımda yazar, kendi başından geçen veya içinde bulunduğu bir olayı anlatır. III. kişi ağzından anlatımda
         ise duyduğu veya gördüğü şeyleri anlatır.
         Bu açıklamaya göre aşağıdaki metinlerden hangisi III. kişi ağzından yazılmıştır?


         A) Birdenbire evimi özledim. Ayva ağacında kuş vardı. Sonra penceremin altına, keskin hançer yapraklı, kabuğu ayrılmış
            bu okaliptüsü kim dikmişti? Zeytin yeşili yapraklarını sonbaharda kadınlar gelir, anamdan rica eder, toplarlardı. Evime
            dönmedim. Zaten dönemezdim. Vapur da yoktu. İnce ince, toz hâlinde, iliklerimi üşüten, içimi kabartan bir yağmur
            başladı.

         B) O sabah, Marcovaldo’yu sessizlik uyandırdı. Havada tuhaf bir şey olduğu duygusuyla yataktan kalktı. Saatin kaç ol-
            duğunu anlayamıyordu, panjurların çubukları arasındaki ışık, günün ve gecenin bütün saatlerindeki ışıktan başkaydı.
            Pencereyi açtı; kent yok olmuştu, yerini beyaz bir kâğıt almıştı. Bakışını yoğunlaştırınca beyazın ortasında neredeyse
            silinmiş kimi çizgiler seçti; bunlar çevredeki olağan görüntülerin çizgilerinin karşılıklarıydı ama geceleyin üzerlerine
            yağan karın altında kaybolmuşlardı.

         C) Olaydan bir gün önce zeytin topluyorduk. Türlü zeytin toplama yolları vardır. Biz daha çok belimize sepet bağlayıp
            zeytinleri tek tek toplarız. Tam da tek tek sayılmaz ya, daldan sepete sağarız. Soğuk olur genellikle. Merdivene çıkarsın,
            yetişebileceğin dallara uzanırsın. Dalların püskülleri takıldığı yerden kurtulur, yüzüne çarpar. Islaktır dallar, daha da
            soğuk olur. Bazen ellerin çizilir. Acımaz ama akşama biraz yanacağını bilirsin. Dayadığın yerden toplayabileceklerin
            bitince merdivenin yerini değiştirirsin.

         D) Uyandığım vakit ne saati kestirebildim ne günü ne de hangi şehirde olduğumu. Yalnız, bir otel odasında olduğumu
            biliyordum. Vakit, bir hayli ilerlemişe benziyordu ya da küçük bir kasabada olduğum için ortalık bu kadar sessizdi.
            Kalksam mı yoksa böyle iki büklüm, yatağın üzerinde yatsam mı bir türlü karar veremiyordum. Emin olduğum tek bir
            şey vardı: Hislerimin değişmemiş olduğu.














































                                                           230
   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242